شورشی جهانی علیه همگرایی/ نامزدهای انتخابات آمریکا دربارۀ جهانی‌شدن چه می‌گویند؟

روزنامه واشنگتن پست در گزارشی به موضوع همگرایی جهانی و شورش علیه آن و موافقتنامه‌های تجاری بین‌المللی می‌پردازد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در این گزارش آمده است:

پس از پایان جنگ جهانی دوم، یک اجماع گسترده در حمایت از ادغام اقتصاد جهانی به عنوان نیرویی برای صلح و رفاه، ستون نظم بین‌المللی بوده است. از موافقتنامه‌های تجارت جهانی به پروژه اتحادیه اروپا؛ از کار، نهادهای برتون وودز برای حذف کنترل سرمایه‌های فراگیر؛ گسترش وسیع در سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی برای افزایش سرمایه‌گذارهای خارج از کشور. جهت کلی روشن بوده است. پیشرفت اقتصادی داخلی توسط فن آوری‌ها مانند حمل و نقل کانتینری و اینترنت است که ادغام و همگرایی را گسترش می‌دهد و با تغییرات قانونی در داخل کشورها و توافقنامه‌های بین‌المللی بین کشورها، جهان کوچک‌تر می‌شود و ارتباط‌ها بیشتر می‌شود.

این برنامه گسترده همگرایی جهانی بیشتر از چیزی که می‌توان انتظار داشت، موفق بوده است. ما مجبور به جنگ بین قدرت‌های بزرگ نیستیم. استانداردهای جهانی زندگی به سرعت در هر نقطه از جهان گسترش یافته است و پیشرفت مادی با گسترش مبارزه با قحطی، توانمندسازی زنان، ترویج سواد و افزایش عمر در ارتباط بوده است.

با این حال، قیام علیه همگرایی جهانی در غرب در جریان است. چهار نامزد برجسته ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا، هیلاری کلینتون، برنی سندرز، دونالد ترامپ و تد کروز- همه مخالفت با طرح تجارت آزاد در این دوره هستند: مشارکت دو سوی اقیانوس آرام است. طرح‌های ترامپ، دیوار کشیدن بین مرز مکزیک و آمریکا، لغو موافقتنامه‌های تجارت و آزار و اذیت مسلمانان هستند که او را بسیار محبوب ساخته است. جنبش خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا در بریتانیا از حمایت قابل توجهی است و می‌تواند پیروز شود. طرح پروژه اتحادیه اروپا از طریق همه‌پرسی عمومی شکست می‌خورد چون اکثر مردم مخالف آن هستند. تعهد اروپا برای مرزهای باز به دلیل فشار زیاد هجوم پناهندگان از بین رفته است. رشد مؤسسات مالی بین‌المللی همگام با رشد اقتصاد جهانی به دلیل محدودیت‌های سیاسی کند پیش می‌رود.

بخش قابل توجهی از آنچه که در پشت مقاومت وجود دارد، فقدان دانش است. هرکس که کارش را از دست دهد جهانی شدن را سرزنش می‌کند چون همه می‌دانند که کارخانه‌ها می‌خواهند فراتر از مرزها فعالیت کنند. کسانی که به عنوان صادرکننده موفق هستند موفقیتشان را مدیون اعتبار و دلاوریشان است نه توافقنامه‌های بین‌المللی. بنابراین رهبران و جامعه باید مردم را نسبت به مزایای ادغام و همگرایی جهانی آگاه کنند اما این اواخر این روند راه اشتباهی را پیش می‌رود؛ سخت است که نسبت به چنین تلاش‌هایی خوشبین باشیم.

هسته اصلی این شورش علیه همگرایی و ادغام جهانی، مجهول نیست. در این پروژه‌ها که توسط نخبگان برای نخبگان انجام می‌شود منافع کمی را برای مردم عادی در نظر می‌گیرند. آنها دستور‌العمل جهانی شدن را توسط شرکت‌های بزرگ تنظیم می‌کنند که موفقیت یک کشور را در برابر دیگری تضمین می‌کند. آنها افشاگری‌های اسناد پاناما را مشاهده می‌کنند و نتیجه گیری می‌کنند که جهانی شدن یک فرصت خیلی خوب را برای جلوگیری از پرداخت مالیات فراهم می‌کند البته این حق عدم پرداخت مالیات شامل همه مردم نمی‌شود.

با این پیشرفت چه اتفاقی خواهد افتاد و چه اتفاقی باید بیفتد؟

نخبگان می‌توانند مسیر فعلی را برای پروژه‌های همگرایی و دفاع از ادغام موجود به امید جلب حمایت مردم و تلاش‌های بیشتر ادامه دهند. بر اساس شواهدی از مبارزات انتخاباتی ریاست‎جمهوری ایالات متحده آمریکا و بحث خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، این استراتژی ممکن است در دوره خود فعال باشد. این یک شکاف بزرگ را بین تلاش‌ها برای همگرایی جهانی جدید و تلاش‌هایی که برای حفظ وضع موجود با تکیه بر تکنولوژی و رشد در جهان در حال توسعه به وجود می‌آورد که همگرایی را دور کند.

این ایده بسیار امیدوارکننده است: ترویج ادغام جهانی می‌تواند پروژه‌ای از پایین به بالا به جای اینکه از بالا به پایین باشد. تأکید بر این موضوع می‌تواند از ترویج ادغام و همگرایی به مدیریت پیامدهای آن تغییر کند. این یک تغییر از موافقتنامه های تجارت بین‌المللی به توافق‌های هماهنگ‌سازی بین‌المللی است که به موجب آن مسائلی مانند حقوق کار و حفاظت از محیط‌ زیست در مرکز قرار می‌گیرد و مسائلی مربوط به توانمندسازی تولیدکنندگان خارجی در پیرامون قرار می‌گیرد. خانواده‌های طبقه متوسط هم‌چنان امیدوارند که فرزندانشان می‌توانند در آینده زندگی بهتری داشته باشند.

رابطه چرت بعد از غذا با دیابت

مدت زمان چرت زدن است که اهمیت دارد. افرادی که نیم ساعت یا بیشتر می خوابیدند بیشتر احتمال داشت که علائم زودهنگام دیابت را نسبت به افرادی که مدت زمان کمتری را در این چرتهای روزانه می گذراند، نشان دهند. تعداد کمی از بیماران مبتلا به دیابت به نوع یک آن دچار هستند که با نقص در عملکرد سیستم ایمنی ایجاد می شود اما تقریبا 90 درصد این بیماران به نوع دو مبتلا هستند که ارتباط نزدیکی با رژیم غذایی و شیوه زندگی غلط دارد.

بسیاری از ما علاقه مند به خواب بعد از غذا هستیم چرا که احساس خستگی و کسالت ساعات ظهر را برطرف می کند. بسیاری از متخصصان از تاثیر مثبت چرت بعد از ظهر گفته اند اما گروهی هم در پی مطالعات دقیق به تاثیرات منفی این مسئله پی بردند.
فواید و مضرات چرت بعد از غذا

پژوهش جدید محققان دانشگاه علم و فناوری هواژونگ بر روی 27 هزار مرد و زن چینی بالای 45 سال که چرت پس از خوردن ناهار در میان آنها بسیار محبوبیت دارد، نشان داده که خوابیدن بیش از 30 دقیقه در آن زمان می تواند احتمال ابتلا به دیابت نوع دو را افزایش دهد.

محققان دریافتند که مردان و زنانی که چرت های کوتاه مدت داشتند، نسبت به افرادی که تمام روز را بیدار بودند بیشتر از فشار خون و سطوح کلسترول بالا برخوردار بودند.

این پژوهش که در مجله Sleep Medicine منتشر شده، در تضاد با نتایج پژوهش های اخیر قرار داشته که نشان داده بودند خواب روزانه می تواند قدرت مغز را افزایش داده و خطر حملات قلبی و سکته را تا یک سوم کاهش دهد.

مدت زمان چرت زدن است که اهمیت دارد. افرادی که نیم ساعت یا بیشتر می خوابیدند بیشتر احتمال داشت که علائم زودهنگام دیابت را نسبت به افرادی که مدت زمان کمتری را در این چرتهای روزانه می گذراند، نشان دهند.

تعداد کمی از بیماران مبتلا به دیابت به نوع یک آن دچار هستند که با نقص در عملکرد سیستم ایمنی ایجاد می شود اما تقریبا 90 درصد این بیماران به نوع دو مبتلا هستند که ارتباط نزدیکی با رژیم غذایی و شیوه زندگی غلط دارد.

در این بیماری بدن قابلیت خود برای استفاده از گلوکز را از دست می دهد. گلوکز نوعی قند است که در زمان خوردن غذا آزاد شده و به انرژی مورد استفاده عضلات تبدیل می شود.

با افزایش سطح گلوکز، گردش خون با مشکل مواجه شده و رگ های خونی در مناطقی مانند قلب، پاها و چشم ها ممکن است با آسیب غیرقابل جبرانی روبرو شوند.

رهبرانقلاب کدام منطقه را برای برگزاری رزمایش آمریکایی‌ها مشخص کردند؟

به بهانه اشاره رهبر انقلاب به خلیج خوک‌ها؛

خلیج خوک‌ها ناحیه ای در مرز کوبا و آمریکا است که بیش از 50 سال پیش (1961) جوخه‌ای نظامی متشکل از 1500 سرباز تعلیم دیده متعلق به سازمان جاسوسی آمریکا به آن حمله کردند که این حمله مقدمه عملیاتی کاملاً محرمانه برای سرنگونی حکومت تازه تاسیس فیدل کاسترو بود.

 صبح امروز رهبر معظم انقلاب در دیدار با فرهنگیان سراسر کشور با اشاره به دخالت آمریکایی ها در منطقه غرب آسیا و برگزاری مانورهای نظامی و رزمایش های دریایی با انتقاد صریح از حضور و دخالت نیروهای خارجی در منطقه و همچنین اظهارات مقامات نظامی آنها در رابطه با رزمایش های ایران در منطقه خلیج فارس فرمودند:

" می‌گویند ایران در خلیج فارس رزمایش نداشته باشد؛ چه غلط ها!. از آن طرف دنیا می‌آید رزمایش برگزار می‌کند؛ خب بروید همان خلیج خوک‌ها، اینجا چه می‌کنید!؟ خلیج فارس خانه‌ی ما است. جای حضور ملت ایران است"

بلاشک انتخاب این جمله هوشمندانه از سوی رهبرحکیم انقلاب در میان رسانه های جهان و همچنین مجامع نخبگانی بازخوردهای فراوانی خواهد داشت. بدین منظور گزیده ای از اتفاقات پیرامون خلیج خوک ها برای درک عمیق تر از هشدار رهبری معظم انقلاب ارائه می‌کنیم.

خلیج خوک‌ها ناحیه ای در مرز کوبا و آمریکا است که بیش از 50 سال پیش(1961) جوخه ای نظامی متشکل از 1500 سرباز تعلیم دیده متعلق به سازمان جاسوسی آمریکا، سیا، به آن حمله کردند که این حمله مقدمه عملیاتی کاملاً محرمانه برای سرنگونی حکومت تازه تاسیس فیدل کاسترو بود که «آیزنهاور» به عنوان پایه گذار اصلی این ماموریت و «جان اف کندی» به عنوان ادامه دهنده آن ادعا می کردند که این عملیات با هدف جلوگیری از گسترش کمونیسم در جهان انجام شده است. با این حال کارها همانطور که برنامه ریزی شده بود پیش نرفت.(خبرآنلاین)

فیدل کاسترو که در سال ۱۹۵۹ توانست باتیستا را از قدرت برکنار کند، انقلابی جوانی بود که بشدت تحت تاثیر افکار چپ بود و حامی خود را کشور شوروی انتخاب کرده بود. کاسترو، هنوز پایه‌های قدرت خود را در کوبا نگسترانده بود که با این کودتا مواجه شد. از قضا این کودتای ناموفق برای فیدل کاسترو و انقلاب تازه تاسیس او، محاسنی نیز در برداشت. 

 

اگر چه تعداد کشته شدگان کوبایی در این عملیات بیشتر از نیروهای امریکایی بود (۱۶۱ به ۱۰۷) اما کاسترو توانست ۱۱۸۹ نفر از نیروهای مهاجم را به اسارت گیرد. بعد‌ها کاسترو برای مبادله اسرا با امریکاییان ۲۵ میلیون دلار پول به همراه آذوقه و دارو از امریکا دریافت کرد. همچنین این کودتای بی‌فرجام، جان اف کندی- رئیس جمهور وقت امریکا- را زیر باران نقد و انتقاد قرار داد.

نیروهای سیا در اوج دوران جنگ سرد، از کشیده شدن پای کمونیسم به امریکای لاتین- حیاط خلوت آمریکا- نگران بودند و در پی آن بودند تا با توسل به هر اقدامی این انقلاب تازه تاسیس را نابود کنند. سازمان جاسوسی امریکا با چنین پیش فرضی، اقدام به جمع آوری اطلاعات از کوبا کرد. نیروهای سیا اطلاعات نادرست و غالبا اشتباهی از جریان انقلاب در این کشور مخابره کردند و از کندی خواستند تا دستور حمله را صادر کند. (فردا)

 

«جیم روزنبرگ» نویسنده کتابی درباره این موضوع به ترس و هراسی اشاره می کند که رسانه ها در دهه های 50 و 60 میلادی از کمونیسم و شوروی در فضای عمومی القاء کرده بودند تا عملیات‌های مربوط به سرنگونی دولت های ضد آمریکایی را با استفاده از آن پیش ببرند.

نویسنده در این کتاب با عنوان «فاجعه درخشان» قبل از هرچیز ذهن مخاطب خود را به جنگ ویتنام معطوف می کند و حادثه خلیج کوبا را به آن تشبیه می کند که مسائل زیادی برای اذهان عمومی در آمریکا روشن کرد. حادثه خلیج کوبا در اصل ماموریتی بود که بذر آن در دوران ریاست جمهوری آیزنهاور کاشته شد و تمام استدلال عملیات نظامی هم ترس شخصی رئیس جمهور وقت آمریکا از قدرت گرفتن اتحادیه جماهیر شوروی و طرفدارانش در جهان بود که فیدل کاسترو از نزدیکترین آنها به آمریکا محسوب می‌شد.

آیزنهاور اصرار داشت این ماموریت محرمانه باقی بماند که بعد از او، کندی با وجودی که شک و ابهامات زیادی در این ماموریت می دید ولی مجبور شده بود مخالفتی با این نظر نداشته باشد. ماموریت در 15 آوریل سال 1961 با برخی حملات هوایی به مواضع دفاعی کوبا آغاز شد که بعد از آن قرار شد گروه نظامی متشکل از تبعیدی های کوبایی به همراه نظامیان آمریکایی به خلیج کوبا حمله کنند که مقدمه سرنگونی حکومت کاسترو فراهم شود ولی در شروع کار همه چیز عکس شده بود.

کشتی هایی که قرار بود نیروها را در ساحل خلیج پیاده کند در منطقه ای پیش بینی نشده به گل نشسته و به خاطر مشکلات دیگری که در مراحل بعدی عملیات پیش آمده بود، کندی روز بعد یعنی 16 آوریل عملیات را لغو کرد تا نیروها روز بعد بتوانند با تجدید قوا به مواضع کوبا حمله کنند ولی به طور مرموزی کل ماموریت لغو شد به طوری که خود نیروهای نظامی نیز از این موضوع تعجب کرده بودند.

ضمن اینکه در هیچ سند تاریخی معلوم نشد که چرا این ماموریت از سوی مقامات آمریکایی لغو شد ولی درس هایی که می توان از این حادثه گرفت را باید در لیبی و عراق و افغانستان به مقامات آمریکایی گوشزد کرد. روزنبرگ در کتاب خود درس های دیگری به مقامات آمریکایی یادآوری کرده است و می نویسد: «به نظر می رسد اگر در آن زمان آمریکا موفق می شد کوبا را به اشغال خود درآورد هیچ چیزی به دست نمی آورد چرا که در زمان حال نتایج اشغال عراق و افغانستان چنین چیزی را نشان می دهند.»(خبرآنلاین)

بصیرت، بصیرت ...

تصویر قدیمی از حرم امام حسین علیه السلام