گل تاکتیکی پرسپولیس در دربی!

نتسون: خودم هم چنین گلی ندیده بودم... و اتفاقی بود!

طنز/ برجام 20 دقیقه‌ای اینطوری اشک دلواپسان را درآورد!

در مبحث خاوری که خورده است/ سرمایه چند سال مملکت را/ برداشت و برد پشت خاور...آنجا ز چه رو دلِ عزیزان/ واپس نشد و نگشت پر پر؟!

در حاشیه اظهارات جمعی از دلواپسان و سخنان طعنه آمیز آنان در خصوص تصویب شدن برجام و تداوم لجبازی و سخن پراکنی!

گویند مصوب شده برجام
در بیست دقیقه بلکه کمتر
تصویب شده است ترکمن چای
رفته است به باد کل کشور
یک لکه ننگ گشته برجام
حالا شده خاکمان به این سر

گه لابی صهیونیسم خوانند
گه خدعه دشمن ستمگر
بر تیم مذاکره کننده
برچسب زنند همچو کافر

گه طعنه زنند و فحش و تهدید
گاهی ز عقب زنند خنجر
هی داد و فغان و آه و ناله
چون دایه مهربان ز مادر

من مانده ام اینکه تا به حالا
این جمع مهندس و دلاور
از چه به مسایل عدیده
بودند همیشه لال یا کر؟

در مبحث خاوری که خورده است
از توبره همچو گاو و استر
سرمایه چند سال مملکت را
برداشت و برد پشت خاور

آنجا ز چه رو دلِ عزیزان
واپس نشد و نگشت پر پر؟!
در بحث رحیمی معاون
یا شخص بقایی سخنور؟

در بحث دکل که رفت بر باد
با حیثیتی که رفت یک سر؟
در خیل عظیم قطعنامه
که چرخ وطن نمود پنچر؟

در دولت پاک دست سابق
که عالی و خوب بود و محشر؟
در آن همه افتضاح قبلی
یک گوشه چشمتان نشد تر!

حالا همه در کمین نشسته
یا اینکه زده چو مار چنبر
القصه بگویم آخر امر
ای از همه بهتران تو بهتر

این یک دو سه روز عمر حیف است
گردد همه اینگونه مکدر
گه گاه کلاه خویشتن را
قاضی بکنید جان دلبر

اندیشه کنید کرده ها را
از هر چه که بوده خیر یا شر
خوب است تعقل و تفکر
تعدیل کنید جمله باور

کارشناس روس: احتمال دارد حکومت ترکیه تغییر کند/تصور سناریوی مثبت برای ترکیه در زودهنگام سخت است

یک کارشناس روسیه معتقد است اردوغان و حزب عدالت و توسعه او در باتلاق انتخابات زودهنگام دست و پا می زنند و دورنمای مثبتی برای آنان متصور نیست.

به گزارش خبرآنلاین پیتر لوول کارشناس و تحلیلگر روس برای وب سایت ایران رو نوشت ممکن است نتایج این انتخابات زودهنگام برای اردوغان و حزبش از انتخابات پیشین سخت تر باشد و این بار حتی این حزب با کمک ائتلاف نیز نتواند دولت تشکیل دهد.

پیتر لوولف در این مقاله می نویسد: قرار است روز 1 نوامبر در ترکیه انتخابات زودرس پارلمانی برگزار شود. حزب عدالت و توسعه تحت ریاست رجب طیب اردوغان که حزب حاکم ترکیه است، برای اولین بار اطمینان ندارد که بتواند حتی از راه تشکیل ائتلاف با احزاب دیگر روی کار بماند و دولت خود را تشکیل دهد. این امر چند علت دارد، از جمله شکست ها و ناکامی ها در همه محورهای سیاست خارجی و داخلی، انحطاط اوضاع امنیتی و رشد شدید تروریسم. مسأله کردی در این زمینه جایگاه خاصی دارد. مشکلات سیاسی قبل از هر چیز ناشی از بی ثباتی بر اثر دخالت در مناقشه سوریه و نقض توافقات صلح بین کردها و مقامات ترکیه است. این امر در حد زیادی با سیاست ترکیه ارتباط دارد که به بهانه مبارزه با داعش در عمل با کردها و سوری های طرفدار بشار اسد مقابله می کند. این کشور به سرعت به کانون تروریسم تبدیل می گردد. حملات تروریستی پر سر و صدا نزدیک است به پدیده عادی روزمره آنکارا و استانبول و شهرهای بزرگ دیگر و نیز قسمت جنوب شرقی کشور تبدیل شود. بدیهی است که اردوغان کنترل اوضاع را از دست می دهد.

امپراطوری عثمانی جدید؟

ادعاهای شخصی بیش از حد، لج بازی و اخلاق دشوار از جمله عواملی هستند که به رئیس جمهور ترکیه لطمه می زنند. به محض اینکه در جهان عرب انقلاب های رنگین شروع شد و رژیم های عربی یکی بعد از دیگری سقوط کردند، اردوغان تصمیم گرفت از این فرصت بهره گرفته و دوباره سلطه ترکیه بر خاور نزدیک و میانه را برقرار کند. او می خواست چیزی شبیه به امپراطوری عثمانی جدید را به وجود آورد که دولت های عربی در مقام ولایت ها عضو آن شوند. او که برای اجرای این طرح منابع مالی نداشت، عربستان سعودی و قطر را به تحقق بخشیدن این اندیشه جلب کرد تا هزینه های فعالیت نظامی و سیاسی آنکارا بپردازند. محور آنکارا - ریاض - دوحه در سطوح مختلف و از جمله در سطح هماهنگی فعالیت نظامی و اطلاعاتی، به وجود آمد. ولی ترکیه که از ارتش نیرومند و وزن سیاسی زیادی برخوردار است، برای اجرای برنامه های خود پول ندارد. در این شرایط خود ترکیه به خط سیاسی عربستان سعودی و قطر در جهان عرب و نسبت به ایران وابسته شده و از رفتار آنها در لیبی، یمن و به خصوص سوریه حمایت کرده است که مورد آخر برای ترکیه به ویژه خطرناک است. آنکارا زیر بار شعارهای ضد ایرانی پادشاهی های ها هم رفته است.

 اردوغان بیش از پیش به شخصیت سیاسی اسلام گرای افراطی شباهت پیدا می کرد. او نتوانست امپراطوری عثمانی را ایجاد کند زیرا کشورهای بزرگ و بانفود منطقه نظیر ایران، عراق، مصر و اسراییل با این اندیشه مخالفت ورزیدند. تنش با اسراییل که روابط با آن در گذشته برای ترکیه مهم بود (دو کشور حتی رزمایش های مشترک انجام می دادند)، تا سطح خصومت آشکار و بی پرده شدت یافت. مداخله خشن در سوریه باعث ورود میلیون ها آواره به سرزمین جمهوری ترکیه شد و به بار سنگینی برای بودجه کشور تبدیل گردید. علاوه بر آن، آنکارا در آمادگی و مسلح کردن شبه نظامیان سازمان های تروریستی و اسلام گرا برای مقابله با بشار اسد شرکت کرد و به این منظور در خاک خود با پول سعودی و قطری اردوهای آموزشی ایجاد نمود. آنکارا به دفعات سعی کرد ایالات متحده را به ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز قسمت شمالی سوریه و ایجاد به اصطلاح کریدور انسان دوستانه در سرزمین سوریه در امتداد مرز با ترکیه با استقرار نیروهای ترکی در این منطقه برای دفاع از آن، متقاعد کند. ولی این اندیشه تا کنون عملی نشده است. واشنگتن نیک می فهمد که تنها هدف ترک ها از این کار، برقراری نظارت بر مناطق کردنشین سوریه و معالجه و آمادگی شبه نظامیان است و اینکه آنها به فکر مقابله با داعش نیستند.

یادآوری می شود که دو کشور سوریه و ترکیه قبل از «بهار عربی» از همکاری های دوجانبه در زمینه های مختلف درآمدهای عظیمی دریافت می کردند. ترکیه در چارچوب نظریه عثمانی جدید خود، سوریه را به منابع خود (نیروی برق، حامل های انرژی، محصولات کشاورزی و آب) وابسته می کرد و دمشق به مرکز تمام عیار بازرگانی و لجستیکی منطقه تبدیل می شد.

اردوغان سعی کرده بود نسبت به لیبی که با آن پیوند های اقتصادی نیرومندی داشت، همین بازی را به عمل آورد. ولی ماجراجویی ترکیه علیه معمر قذافی به ترکیه سود برابر صفر داد. خط اردوغان در جهت جلب کردستان عراق به امپراطوری عثمانی جدید موجب تشدید روابط با عراق و کردستان عراق که هر دو همیشه شریک مهم آنکارا در زمینه انرژی و اقتصاد بودند، گردید. ترکیه در رابطه با ایران هر دو سه ماهی یک بار بی دلیل جنگ های گمرکی بر پا می کند و ایران را درصورت عدم کاهش مجدد قیمت گاز، با امتناع از خرید گاز ایرانی شانتاژ می کند.

ناگفته پیداست که شانس آنکارا تحت ریاست اردوغان برای پیوستن به عضویت اتحادیه اروپا برابر صفر است. این امر زمانی به ویژه روشن شد که ترکیه در تابستان و پاییز سال جاری در چارچوب تبانی با عربستان سعودی، صدها هزار پناهنده سوری، عراقی، افغانی و پاکستانی را به اروپا راه داد. روابط با ایالات متحده هم صاف و هموار نیست. بنا بر این می توان گفت که ترکیه به امپراطوری جدید تبدیل نشده است.

مشکلات اقتصادی به عنوان برآیند اشتباهات سیاسی

اولاً، در میان مسایل اقتصادی ترکیه باید به ویژه به رکود اقتصادی اشاره کرد که بر اثر سقوط نرخ لیره ترکیه پدید آمد. نرخ تورم بالاتر از حد انتظار بوده و در ماه سپتامبر امسال به 8% رسید. اوضاع کشور بعد از انتخابات 7 ژوئن سال 2015 نمایندگان مجلس ترکیه شدت یافت زیرا حزب عدالت و توسعه برای اولین بار طی 13 سال اخیر اکثریت مطلق پارلمانی را از دست داد. بدیهی است که این امر بر اقتصاد کشور اثر گذاشت. همه تلاش ها در جهت تشکیل دولت ائتلافی شکست خورده و سر انجام یک دولت موقت تشکیل شد و قرار است روز 1 نوامبر انتخابات زودرس برگزار شود.

ثانیاً، روندهای بسیار منفی مهاجرت اوضاع تمام خاورمیانه به طور عام و ترکیه به طور خاص را به وخامت کشاند. هزینه های ترکیه بابت تأمین 2 میلیون پناهنده بالغ بر 8 میلیارد دلار شده است. از ماه آگست سیلاب آوارگان عرب به اروپا از طریق دریای مدیترانه سرازیر شد. راه آنها از ترکیه می گذرد و لذا اتحادیه اروپا می تواند از طریق توافق با ترکیه جلوی ورود گسترده اتباع سوریه به خاک خود را بگیرد و هزینه های چندین میلیارد یورویی پذیرش و اقامت آوارگان و نیز هزارها تن مصالح ساختمانی لازم برای ساخت حصار های ضد مهاجران را صرفه جویی کند. ولی ترکیه که از عربستان سعودی دنباله روی می کند، نمی خواهد با بروکسل به توافق برسد. با وجود اینکه اتحادیه اروپا به آنکارا وعده پرداخت 3 میلیارد دلار را داد، جریان آوارگان کاهش نمی یابد. اردوغان همزمان به چنگ خانم مرکل و به تله وعده عضویت در اتحادیه اروپا افتاده است.

ثالثاً، سیاست غیر موجه اردوغان نسبت به روسیه یعنی فسخ توافقات درباره چهار شاخه خط لوله جریان ترکی و کاهش حضور روسیه در بخش گردشگری ترکیه، در افت اقتصادی این کشور نقش بسزایی ایفا کرده است. تا مدتی پیش به نظر می آمد که جایگزینی طرح جریان جنوبی با جریان ترکی باعث انعقاد پیمان مهم راهبردی روسیه - ترکیه خواهد شد و اینکه ترکیه می تواند به مهمترین مرکز توزیع انرژی خاورمیانه برای اروپای جنوبی تبدیل شود. ولی این آرزوی اردوغان برآورده نشده است. طرف روس به جای چهار شاخه خط لوله گاز با ظرفیت جمعی 63 میلیارد متر مکعب گاز در سال مایل است به یک شاخه با ظرفیت 15.75 میلیارد متر مکعب در سال بسنده کند.

بعد از آن اعلام شد که آنکارا به طور کلی از خرید گاز روسی امتناع خواهد کرد که تنها علت این موضع گیری، ورود جنگنده های روسی به حریم هوایی ترکیه برای مدت چند ثانیه به هنگام فرود در پایگاه حمیمیم در نزدیکی لاذقیه بود. مگر این واکنش به یک رویداد اینقدر کوچک درست بود؟ (باید به ترکیه گفت: پیاده شو با هم بریم! هواپیما های این کشور تقریباً هر روز به حریم هوایی سوریه و عراق تجاوز کرده و به مواضع کردها ضربات وارد می کنند ولی غرب و ناتو به این حوادث توجه نمی کنند). ترکیه در حال حاضر عمدتاً از سه کشور روسیه، ایران و آذربایجان گاز دریافت می کند. حدود 60% گاز طبیعی مورد مصرف ترکیه از روسیه واصل می گردد. تنها این رقم نشان می دهد که برای آن امتناع از گاز روسی کار دشواری خواهد بود. گاز طبیعی نه تنها در بخش مسکن و دیگ های آب گرم بلکه در حد زیادی برای تولید نیروی برق به کار گرفته می شود. شاید بتوان گاز طبیعی میلیون ها خانوار ترکی را با گاز LNG عوض کرد ولی انجام این کار در  زمینه تولید نیروی برق دشوار است. حدود نیمی از نیروی برق ترکیه با استفاده از گاز طبیعی و حد اقل 25% آن از طریق مصرف گاز روسی تولید می شود. درست است که ترکیه با استفاده از آب و ذغال سنگ هم نیروی برق تولید می کند ولی نمی توان از این طریق تقاضای جمعی را تأمین کرد. مصرف گاز برای تولید نیرو اجتناب ناپذیر است.

 در مورد درآمدهای ترکیه از محل ورود گردشگران روس باید گفت که به گفته کارشناسان، بخش گردشگری ترکیه طی شش ماه اول سال 2015 نیم میلیون گردشگر روس را از دست داد که منعکس کننده کاهش 25 درصدی سفرهای آنها نسبت به سال قبل است. شهروندان روسیه در شرایط اظهارات غیر دوستانه رهبران ترکیه ترجیح می دهند در سوچی و کریمه استراحت کنند. آنها بی ثباتی سیاسی ترکیه و بروز خطرات تروریستی در این کشور را نیز در نظر می گیرند. در مجموع، بخش گردشگری ترکیه نسبت به سال قبل حدود 14% درآمدهای خود را از دست داده است.

آنکارا با بهره گیری از سیاست جایگزینی واردات مسکو، صادرات محصولات کشاورزی خود به روسیه را به طور قابل توجهی افزایش داده و جای صادر کنندگان اروپایی را گرفته است. ولی روسیه نیز می تواند به جای محصولات ترکی، کالاهای مشابه یا حتی مرغوب تر ایرانی را دریافت کند که در زمینه سبزیجات و میوه ها می تواند جای ترکیه را بگیرد. ولی اتحادیه اروپا که با فروش محصولات کشاورزی خود مشکلات دارد، محصولات ترکی را نخواهد خرید.

مسایل با اقلیت های قومی

سیاست اردوغان نسبت به کرد ها و سایر اقلیت های قومی هرگز پیگیرانه نبوده ولی الآن شامل حال کردهای کشورهای همسایه عراق و سوریه هم شده است. روشن است که کرد های داخلی و به خصوص حزب کارگر کردستان، دشمن اساسی آنکارا محسوب می شوند. مسعود بارزانی رهبر کردستان عراق سعی می کند جلوی فعالیت این حزب در قسمت شمالی عراق را بگیرد ولی این کار دشوار است چرا که شبه نظامیان این حزب در امتداد مرز عراق با ترکیه اردوگاه های خود را ایجاد کرده اند. نیروی هوایی ترکیه به آنها ضرباتی وارد می کند که اغلب کردهای عراقی غیرنظامی قربانی آن می شوند. حزب کارگر کردستان از علاقه و حمایت کردهای عراق و سوریه هم برخوردار است. نیروی هوایی ترکیه در سوریه اکثراً نه داعش بلکه دسته های مسلح کردی را که با تروریست ها می جنگند، بمباران می کند. بنا بر این، اردوغان در هر دو مورد با شدت و خشونت رفتار می کند که این رفتار وی تنفر کردها از خود اردوغان و از تمام ترکیه را تحریک می کند.

مسأله کردی هنوز حل نشده است ولی هم اکنون مسأله ترک های قبرس که اقلیت قومی دیگری است، نضج می گیرد. مصطفی آکینجی رئیس قبرس شمالی جدیداً به روزنامه Today Zaman گفت که قبرس می تواند ظرف چند ماه آینده متحد شود. تجزیه قبرس از سال 1974 ادامه دارد و ترک های قبرس در صدد هستند در صورت ادامه مذاکرات یا یونانیان با سرعت فعلی، دو قسمت ترک نشین و یونانی نشین را متحد کنند. قبرس شمالی هم اکنون موجبات گذر از لیره ترکی به یورو را شروع کرده است. اگر آنکارا جلوی روند تجدید اتحاد قبرس را بگیرد، یونان و قبرس تا قبل از روشن شدن تکلیف این کشور تجزیه شده، جلوی هر امکان پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا را خواهند گرفت.

تناسب نیروها و چشم انداز

اوضاع ترکیه در آستانه انتخابات ساعت به ساعت داغ تر می شود. همه نظرسنجی ها از عدم کارآیی راهبرد طراحان فناوری های سیاسی اردوغان حکایت دارند. مردم از رأی دادن به حزب کردی خودداری نمی کنند در حالی که حزب عدالت و توسعه می تواند تا 5% آرا را از دست بدهد. مردم ترکیه بر حق این حزب و خود اردوغان را مقصر ناآرامی هایی می دانند که شروع آن  با از دست دادن اکثریت پارلمانی توسط این حزب مصادف شد. اردوغان و حزب وی به باتلاق انتخاباتی افتاده اند که هر حرکت آنها باعث روگردان شدن بیشتر رأی دهندگانی می شود که پیروان متعصب حزب عدالت و توسعه نیستند (چنین افرادی حد اکثر نیمی از رأی دهندگان این حزب در انتخابات 7 ژوئن را تشکیل دادند).

به نظر می آید که مقامات رسمی ترکیه گزینه ناسنجیده تحریک فاجعه را آخرین فرصت خود می دانند. اوضاع منطقه جنوب شرقی کشور تا انتخابات شدت بیشتری یافته و ممکن است شبه نظامیان تروریست رنگارنگ تحت ضربات نیروی هوافضایی روسیه و ارتش سوریه از سوریه به سرزمین ترکیه فرار کرده و آنجا به حملات تروریستی و تحریک ناآرامی ها دست بزنند. ده ها هزار نفر از اشرار مسلح می توانند این کار را بکنند. مقامات رسمی ترکیه در این شرایط «مجبور» خواهند شد حالت فوق العاده اعلام کنند. در مناطقی که به حزب کردی رأی می دهند، زیر نظر شدید پلیس و ژاندارمری نتیجه «درست» انتخابات تأمین خواهد شد. سرانجام، حزب دمکرات اقوام از سد 10 درصدی عبور نکرده و حزب عدالت و توسعه صاحب بیش از 275 رأی خواهد شد. آنگاه اردوغان می تواند به حکومت یک نفری خود ادامه دهد. مهمتر از همه این است که در این شرایط کسی جرأت نمی کند به تحقیقات در فساد مالی خانواده و اطرافیان نزدیک وی ادامه دهد. احتمال می رود که قانون اساسی اصلاح شده و حکومت ریاست جمهوری اعمال شود. ولی در این صورت کار این صدام جدید زار می شود. از حالا روشن است که طراحان فناوری های سیاسی اردوغان اشتباه پشت اشتباه مرتکب می شوند و کشور خود را به لبه پرتگاه می کشانند زیرا سعی می کنند از دولت لاییک در حال توسعه سریع یک دیکتاتوری خاور میانه ای دوران جنگ سرد با رنگ اسلامی را ایجاد نمایند. خود ترکیه اجازه این کار را نخواهد داد. 60 درصد مردم رسماً علیه حزب حاکم رأی می دهند در حالی که بیش از 70% شهروندان ترکیه در نظرسنجی ها مخالفت خود را با حکومت ریاست جمهوری ابراز می کنند. اوضاع اقتصادی هم درخشان نیست که این امر بر نتایج انتخابات اثر زیادی می گذارد. علاوه بر آن، ترک ها ملت فعال سیاسی هستند که وادار کردن آنها به انجام کاری که با اراده و خواست آنها سازگار نباشد، مسأله فوق العاده دشواری می باشد. تشدید اوضاع می تواند عواقب اسفناک نظیر ناآرامی های دامنه دار در سراسر کشور و یک کودتای نظامی جدید را به دنبال داشته باشد.

******

مشکل بتوان سناریوی مثبت آینده نزدیک ترکیه را تصور کرد که حد اقل تا اندازه معینی با روحیات دور از واقعیت هیأت حاکمه فعلی سازگار باشد. به نظر می آید که در آینده نزدیک شخصیت های سیاسی دیگر مجبور خواهند شد جو سالم کشور را احیا کنند و در غیر این صورت اردوغان باید تصمیمی را که برای آن آماده نیست، اتخاذ کند. وی قبل از همه باید در سیاست خود نسبت به سوریه بازنگری کرده و استانداردهای دوگانه را کنار بگذارد. اگر بخواهد با تروریسم مبارزه کند، باید با داعش مقابله نماید. اگر نیروهای هرچه بیشتری به عملیات ضد تروریستی در سوریه جلب شوند، ریشه کنی داعش سریع تر بوده و مهاجران کمتری به ترکیه فرار خواهند کرد که در این صورت اوضاع اقتصادی هم بهبود خواهد یافت. ترکیه می تواند با ترک ائتلاف ضد سوری با شرکت عربستان سعودی و قطر، مذاکرات با روسیه درباره ساخت چهار شاخه خط لوله گاز و دو شاخه خط لوله به آسیای صغیر را از سر گیرد که در این صورت می تواند به هدف اعلام شده خود یعنی تبدیل شدن به مرکز توزیع گاز خاور میانه دست یابد. تردیدی نیست که این تصمیمات بر اوضاع اقتصادی منطقه اثر مثبتی خواهد گذاشت. ترکیه در غیر این صورت می تواند شریک راهبردی خود را از دست بدهد. آنکارا همچنین باید مسأله اقلیت های قومی خود را حل کند. ولی ترکیه در حال حاضر نه برای واگذاری خودمختاری به کردها آمادگی دارد و نه برای اعاده قبرس شمالی به قبرسی ها. ترکیه در زمینه مسأله کردی باید بفهمد که مبارزه با داعش به معنی مبارزه با حزب کارگر کردستان نیست. تنها در صورت تأمین حقوق برابر کردها، حفظ کرسی های آنها در مجلس و تأمین شرکت کردها در زندگی سیاسی ترکیه، می توان با آنها مذاکرات صلح انجام داد.

اشتون کارتر از حمله زمینی به سوریه خبر داد

اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا در جلسه کمیته نیروهای مسلح سنای ایالات متحده از استراتژی جدید آمریکا در قبال داعش یعنی حمله زمینی به سوریه سخن گفت.

به گزارش خبرآنلاین، وب سایت بی بی سی در گزارشی مفصل درباره این خبر نوشت: اش کارتر، وزیر دفاع آمریکا از احتمال عملیات زمینی این کشور علیه داعش سخن گفته است.

کارتر در جلسه کمیته نیروهای مسلح سنای ایالات متحده سخن گفته است که ایالات متحده مشغول بازنگری و به روز کردن استراتژی خود در عراق و سوریه است و در صورت لزوم، ممکن است به عملیات زمینی مستقیم علیه نیروهای داعش دست بزند. وزیر دفاع آمریکا که همراه ژنرال جوزف دانفورد، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا در این جلسه حضور داشت.

در جلسه کمیته نیروهای مسلح سنای آمریکا، نمایندگان حزب جمهوریخواه از استراتژی دولت باراک اوباما، رئیس جمهوری، در عراق و سوریه انتقاد کردند و ادامه تسلط داعش بر بخش‌های گسترده‌ای از این دو کشور را غیرقابل قبول دانستند. به گفته آنان، جنگ علیه داعش به بن بست رسیده و پیشرفت چندانی نداشته است.

اوباما تایید نکرده است

وزیر دفاع آمریکا گفت که تصمیم‌هایی در زمینه تغییر رویکرد نظامی نسبت به این جنگ در دست بررسی است هر چند در این زمینه جزئیات بیشتری نداد. اظهارات آقای کارتر می‌تواند به منزله چشم انداز گسترش درگیری نظامی آمریکا در جنگ علیه داعش باشد هر چند اوباما تاکید داشته که مشارکت نیروی زمینی آمریکا در جنگ در عراق و سوریه را تایید نخواهد کرد.

حمایت بیشتر از عراق با عملیات نظامی

به گفته کارشناسان، گزینه‌های احتمالی دیگر برای افزایش کارآیی عملیات نظامی آمریکا علیه داعش می‌تواند شامل حمایت هوایی موثرتر از نیروهای زمینی عراق از جمله با استفاده از هلی‌کوپتر و اعزام مستشاران آمریکایی برای همراهی کردن واحدهای عراقی در جنگ باشد. در چنین صورتی، نظامیان آمریکایی در نزدیک خط مقدم جبهه قرار می‌گیرند.
در حال حاضر، شمار نظامیان آمریکایی در عراق به حدود ۳۳۰۰ نفر می‌رسد که ماموریت اصلی آنان آموزش و ارائه مشورت به نیروهای عراقی و حفاظت از تاسیسات و تجهیزات نظامی آمریکا در آن کشور است. به گفته مقامات آمریکایی، هیچ نظامی این کشور به سوریه اعزام نشده است.

اولویت بازپس گیری رقه و رمادی است

وزیر دفاع آمریکا در جلسه روز گذشته کمیته نیروهای مسلح مجلس سنا گفت که در حال حاضر، هدف‌های نظامی فوری ایالات متحده خارج کردن نیروهای داعش و باز پس گرفتن شهر رمادی در عراق و شهر رقه در سوریه است. رقه کمابیش "پایتخت" دولت اسلامی محسوب می‌شود و شهر رمادی، مرکز استان انبار، از شهرهای مهم عراق است که در ماه مه به تصرف داعش درآمد.
در سوریه، ایالات متحده از گروه‌های "میانه‌رو" مخالف حکومت بشار اسد می‌کند. این گروه‌ها در روزهای اخیر پیشروی‌هایی در رقه داشته‌اند. آقای کارتر گفت که در نظر است تجهیزات بیشتری در اختیار نیروهای مخالف داعش در سوریه قرار گیرد، حمایت بیشتری از اردن به عمل آید و حملات هوایی ائتلاف به رهبری آمریکا علیه داعش در عراق و سوریه شدت گیرد.

اعلام آمادگی برای درگیری مستقیم با داعش
او گفت که در استراتژی جدید، در نظر است "نیروهای موثر و قابلیت‌دار در داخل سوریه تقویت شوند و ما آمادگی داریم مستقیما با داعش درگیر شویم." برنامه قبلی وزارت دفاع آمریکا برای تشکیل و تجهیز گروه‌های مخالف بشار اسد برای مقابله با داعش موفقیت‌آمیز نبود و این گروه‌ها در حال حاضر هدف حملات هوایی روسیه قرار دارند. آن برنامه توسط سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا - سیا - اجرا می‌شد.

حمایت از اهل سنت عراق

در مورد عراق، آقای کارتر گفت که اگر دولت آن کشور بتواند یک نیروی کارآمد و دارای انگیزه را تشکیل دهد که شامل نفراتی از اقلیت سنی هم باشد، آنگاه ایالات متحده "قدرت آتش بیشتری" در ا ختیار آن قرار خواهد داد. وی گفت که در حال حاضر، تجهیزات و تسلیحاتی برای تشکیل دو گردان متشکل از نفرات قبایل سنی عراق در اختیار دولت عراق قرار گرفته است.
دولت آمریکا در حال بررسی احتمال اعزام گروه کوچکی از نیروهای زمینی به سوریه در میان کردهای سوری و یا "مخالفان میانه‌رو" سوری است.

وال استریت ژورنال: آمریکا نیروی زمینی به سوریه اعزام می کند

در همین زمینه ایسنا به نقل از روزنامه وال استریت ژورنال در گزارشی نوشته است ، ارتش آمریکا پیشنهاد اعزام گروهی از مشاوران جنگی خود را به خطوط جبهه در میان نظامیان عراقی و حتی مخالفان میانه روی سوری پیشنهاد داده است.

اما این روزنامه احتمال اجرای این سناریو را کم می‌داند.

هم چنین کاخ سفید در حال بررسی گزینه اعزام گروه کوچکی از هلیکوپترهای آپاچی به عراق برای مبارزه علیه داعش است.

واشنگتن در راس ائتلاف بین‌المللی ضد داعش قرار دارد که حملات هوایی خود را علیه این گروه در سوریه و عراق از سال 2014 آغاز کرده است.

در همین حال روز سه‌شنبه اشتون کارتر، وزیر دفاع آمریکا گفت که پنتاگون حملات زمینی علیه نیروهای داعش را غیر محتمل اعلام نکرده است.

دعوت رسمی از ایران برای شرکت در مذاکرات صلح سوریه

بحران سوریه که از 26 ژانویه 2011 با حضور فعال گروه های تروریستی که غربی ها برای توجیه افکار عمومی از آن با عنوان گروه های اپوزیسیون حکومت یاد می کنند، آغاز و تا کنون صدها هزارقربانی برجای گذاشته، اکنون به اعتقاد بسیاری از تحلیگران وارد مرحله جدیدی شده است و می تواند به سمت راه حلی مورد توافق برخی از بازیگران اصلی پیش برود.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از ایرنا، بحران سوریه شاید در آغاز، حرکت اعتراضی برخی شهروندان این کشور به برخی کاستی های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و مطالبات مردم برای اصلاح امور کشور بوده باشد اما بسرعت به محلی برای گروکشی، تسویه های سیاسی برخی کشورهای عربی با کشورهای دارای نفوذ در خاورمیانه تبدیل شد.

در واقع سوریه و مردم این کشور قربانی سیاست های خصمانه ی برخی کشورهای عربی شدند و در این پروسه کشورهای غربی نیز برای کسب منافع و انعقاد قراردادهای اقتصادی و نظامی با کشورهای متمول و نفت خیز با این بحران همراهی کرده و این کشور را به یک فاجعه ی انسانی و جنگی خونین سوق دادند که آینده ی آن حتی پس از چهار سال هنوز روشن نیست.

اکنون نگرانی از گسترش تروریست، سیل پناهجویان سوری به غرب، حملات هوایی روسیه به مواضع داعش و دیگر گروه های تروریستی از جمله جبهه النصره، کشورهای غرب را نگران کرده و اکنون تلاش دوباره ای را آغاز کرده اند تا این بحران را پیش از آن که دیر شود، به سرانجامی برسانند.

حمله روسیه به مواضع داعش و سفر بشار اسد به روسیه و دیدار با پوتین و دیگر مقامات مسکو بیش و پیش از هرچیز این پیام سیاسی و دیپلماتیک را به دنیا داشته که بشار اسد اکنون دست بالا را در سوریه دارد و شرایط برای دولت دمشق در حال عادی شدن است.

در همین راستا آمریکا و دیگر متحدانش با اعتراف به این که نشست های پیشین برای حل بحران سوریه و برقراری صلح و آرامش با شکست رو به رو شده است، به این نتیجه رسیده اند که از ایران به عنوان یکی از بازیگران اصلی و کلیدی خاورمیانه در نشست آتی مذاکرات صلح سوریه که در وین برگزار خواهد شد، دعوت به عمل آورند.

در ابتدا شبکه «ای بی سی» آمریکا به نقل از مقام های این کشور اعلام کرد که به طور رسمی از ایران دعوت شده تا در گفت وگوهای صلح سوریه که قرار است روز پنجشنبه در وین پایتخت اتریش برگزار شود، شرکت کند.
این شبکه خبری به نقل از چند مقام دولت آمریکا که خواسته اند نام آن ها فاش نشود، اعلام کرد که سران واشنگتن در پی مذاکرات طولانی، رسماً از نمایندگان دولت ایران دعوت کرده اند که در دور تازه گفت وگوی های صلح سوریه که با حضور وزاری خارجه آمریکا، روسیه و برخی کشور های اروپایی و عرب منطقه برگزار می شود، شرکت کند.

پس از دیدار مهم و غیر منتظره ی بشار اسد از مسکو که در هفته ی گذشته رخ داد، نشست چهارجانبه ی وین با محوریت بحران سوریه و بررسی طرح های پایان دادن به این بحران با مشارکت روسیه، آمریکا، ترکیه و عربستان جمعه ی گذشته (اول آبان ماه) در شهر وین اتریش برگزار شد.
شبکه خبری مذکور با اشاره به حمایت ایران از دولت بشار اسد رییس جمهوری سوریه، این اقدام واشنگتن را قمار سنگینی توصیف کرده و در عین حال نوشته است که همه تلاش های پیشین بین المللی که بدون حضور ایران برگزار شد، با شکست رو به رو بوده است.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا با اذعان بر این که ایران کشوری کلیدی و پرنفوذ در سوریه است، گفت که در نشست های چند جانبه انجام شده گذشته، کشورهای مختلف خواستار دعوت از ایران برای حضور در مذاکرات صلح سوریه شدند.
جان کربی در نشست خبری روز سه شنبه با بیان این که حضور تمام کشورهای پرنفوذ و هم پیمانان کلیدی آمریکا در مذاکرات صلح سوریه برای آمریکا بسیار مهم است، تصریح کرد: در جریان نشست های چند جانبه برگزار شده میان کشورها تصمیم بر این شده است که از ایران به عنوان کشوری پرنفوذ و مؤثر در سوریه دعوت شود.

وی اضافه کرد: تصمیم گیری در مورد شرکت در سطح وزیر یا معاون وزیر و یا قبول یا عدم قبول شرکت در این گونه مذاکرات سازنده صلح، با مقامات ایرانی خواهد بود.
وی مدعی شد: نشست های انجام شده پیشین در وین از نظر دستگاه دیپلماسی آمریکا سازنده بود.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا،با بیان این که نتیجه نهایی این مذاکرات در زمان حاضر قابل پیش بینی نیست، افزود: در نشست های چند جانبه صورت گرفته در هفته گذشته که با حضور روسیه، آمریکا، عربستان و ترکیه برگزار شده بود، از دعوت از ایران برای ایفای نقشی سازنده در حل بحران سوریه استقبال شده است.

وی ادامه داد؛ بنابر این ایران دعوتنامه ای برای شرکت در مذاکرت چندجانبه آتی در سوریه دریافت خواهد کرد.
از سوی دیگر، تحرکات دیپلماتیک ایران و روسیه در زمینه سوریه افزایش یافته و «محمدجواد ظریف» و «سرگئی لاوروف» وزیران امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و روسیه روز سه شنبه در گفت وگوی تلفنی در مورد حل و فصل بحران سوریه تبادل نظر کردند.

این گفت وگوی تلفنی به ابتکار طرف ایرانی انجام شد و در آن راه های حل و فصل بحران سوریه با محوریت گام های برای برقراری مذاکرات سیاسی سوری مورد بحث قرار گرفت.
دو طرف بر لزوم مساعدت تمام کشورهای کلیدی منطقه برای آغاز روند حل و فصل سیاسی مسایل سوریه تأکید کردند.
این سومین گفت وگوی تلفنی وزیران خارجه ایران و روسیه در یک هفته اخیر است که در آن بحران سوریه و راه های حل و فصل سیاسی آن مطرح می شود.

وزیران امور خارجه روسیه و جمهوری اسلامی ایران روز دوشنبه نیز در گفت وگوی تلفنی در مورد بحران سوریه و راههای حل و فصل سیاسی آن بحث و تبادل نظر کردند.

لاوروف و ظریف در این گفت وگوی تلفنی که به ابتکار طرف روسی انجام گرفت، در خصوص اوضاع سوریه با توجه به مبارزه با گروه های تروریستی در این کشور مذاکره کردند.
دو طرف همچنین در خصوص آغاز روند حل و فصل سیاسی مسایل سوریه و فراهم آوردن شرایط لازم از جمله انسجام حمایت های بین المللی از تلاش ها در این زمینه با مشارکت کشورهای اصلی منطقه تبادل نظر کردند.
روسیه بر جلب مشارکت ایران در مذاکرات برای حل و فصل بحران سوریه تأکید دارد.

وزیر خارجه روسیه امروز با انتقاد از مخالفت با حضور ایران و کشورهای منطقه برای مذاکره در باره بحران سوریه، گفت: گروه کوچک کنونی مذاکره کننده (روسیه، آمریکا، عربستان و ترکیه) توان حل سیاسی بحران سوریه را ندارد.
از سوی دیگر سرگئی لاوروف» و «جان کری» وزیران امور خارجه روسیه و آمریکا روز سه شنبه برای چهارمین روز متوالی در خصوص حل و فصل مسایل سوریه تلفنی گفت وگو کردند.
در این گفت و گوی تلفنی همانند سه دفعه قبل به ابتکار طرف آمریکایی صورت گرفت، مسایل و راهکار های برای پایان دادن به بحران سوریه بررسی شد.

بر اساس اطلاعات وزارت امور خارجه روسیه، دو طرف به مباحث قبلی در مورد امکان دست یافتن به راهکار سیاسی برای کسب توافق میان طرف های سوری با مساعدت جامعه جهانی ادامه دادند و طرف آمریکایی موافقت خود را با مشارکت تمام کشورهای اصلی منطقه در مذاکرات برای حل و فصل بحران سوریه اعلام کرد.

انتشار این اخبار و تحرکات دیپلماسی غرب بیانگر این است که اکنون تمام طرف های درگیر و بازیگران منطقه به این نتیجه رسیده اند که بحران سوریه راه حلی جز راه حل سیاسی ندارد و تمام تلاش ها باید بر این موضوع متمرکز شود و مبارزه با داعش باید در اولویت همه ی کشورها قرار گیرد. در این میان شاید عربستان سعودی و برخی متحدان منطقه ای آن به ادامه روند کنونی و سقوط دولت بشار اسد همچنان تأکید دارد و به راه حل نظامی می اندیشد.

اما پرسش های اساسی این است که آیا بحران سوریه به پایان خود نزدیک شده است؟ پاسخ به این پرسش به دو مساله مبارزه با گروه های تروریستی و بر سر عقل آمدن غرب و کشورهای عربی بستگی دارد و این که آیا این کشورها می خواهند به طور واقعی به این بحران پایان دهند و ثبات و آرامش به منطقه باز گردد؟